Abdulaziz ALTEKİN / Yazar

Eskiden, yani biz daha çocuk iken, köyde televizyon yoktu. İlk televizyonu babam alıp getirdi. Ve birkaç kanaldan başka çıkmıyordu. Ama sınıra yakın olduğumuz için olsa gerek, sınırın öteki tarafındaki kanallar çekiyordu. Sırf o birkaç kanal için köylüler sürekli bize gelirlerdi. Ve samimi bir ortamımız vardı.

Telefon da aynı şekilde. Herkeste yoktu. Köyde bir tek babamda ve muhtarda vardı. Sevdiklerimizi özenle arar hasret giderirdik. Ve tüm köylü bu iki telefonu kullanırdı. Sonra telefonlar çoğaldı. Şimdi neredeyse ilkokul çocuğunda bile telefon var. Ama sevdiklerimizi hep şu serzenişleriyle karşılaşırız: Beni neden aramıyorsun? Maalesef teknoloji geliştikçe o samimiyet de yavaş yavaş ortadan kayboldu.

Teknoloji öyle bir hal aldı ki artık hayatımızın vazgeçilmez bir parçası. Bir ekmek, su kadar önemli. Onsuz insan, tabiri caizse çıplak gibi.

Bu konuda ben de teknolojinin öğretilmesi, öğrenilmesi taraftarıyım. Lakin bu, doğrudan saf bir şekilde almak demek değildir. Çünkü her ne kadar teknoloji çağında olsak da aslında en büyük düşmanımız yine bilinçsiz kullanılan teknolojidir.

Buna örnek verecek olursak, bildiğiniz üzere herkesin anlık paylaşım yaptığı uygulamalar var. Bu uygulamalar üzerinden günde milyarlarca alışveriş yapılıyor. Ama bu uygulamaları kullanan çocuklar da var. Ve o çocuklar için en hafif tehlike, çıkan reklamlardır. Yine bizzat kendim buna şahit oldum. Birgün kızım bana Squid Game dizisindeki gözlemci bebek oyunundaki elemanları taklit etti. Diziyi bitirdim ama özellikle kızımın ne ses ne de görüntü olarak duymasının ve görmesinin imkanı yoktu. Herhalde başka bir şey taklidi yapıyor diye üzerinde durmadım. Sonra kızımla malum kedi oyunu oynarken bir reklam geldi. İşte o zaman donup kaldım. Çocuk oyunu yapmışlar fakat sırf para için o yaştaki çocukları zehirlemekten geri kalmıyorlar. Hemen tüm o uygulamaları sildim.

Kısa bir grizgah yaptığımıza göre şimdi sıra en güzel ibadet şeline geldi. Eminim hemen tahmin etmişsinizdir. Her şeyde olduğu gibi ibadetlerimiz de teknolojinin gazabına uğradı.

Burada bir parantez açmak istiyorum. Teknolojiyi destekleyen biri olarak gazabı kullanmadaki amacım buraya vurgu yapmaktı. Aksi halde ibadeti bilmeyen ve imam ya da bazı sahte alimlerden öğrenmek istemeyenler için teknolojiden daha iyi bir araç bulunamaz. Konu mu merak ettin aç oku. Bir şey mi dinlemek istiyorsun, videolu aç. Yeter ki bilgiye susamış ol. Bunu gidermek için önüne binlerce seçenek dizilir.

Gelelim gazap kısmına!

Bu aralar trend olan şey tabi ki umreye gitmek. Hangi uygulamaya girerseniz girin hemen karşınıza çıkar:

-Bugün kutsal topraklara vardık. Şükür kavuşturana.

-İhralarımızı giydik.

-Hira dağına çıkıyoruz.

-Kabeyi tavaf edeceğiz...

Ve binlerce paylaşım. Tabi resim ve fotoğrafla yetinseler amenna. Ama video çekenler de var. Misal, kadınların topuk sesi bile erkeğe gelmemeli diyen bir hacı büyüğümüz vardı. Hacı olduktan sonra mı yoksa şu internette meşhur birkaç sözde alim hocaları takip ettiği için mi bilemem acayip değişmişti. Kız çocuklarını okula gönderenlerle bile arayı açıyordu. Bir ara bunun videosuna denk geldim. Omuzundaki ihram düşmüş ve binlerce kadınla birlikte kabenin etrafında dönüyor. Hac zamanı vakit sıkışıklığından böyle yaptık derse bahane olur. Fakat bu kadar katı kurallar yüzünden milletle arasını açan birinin umrede kadınlarla birlikte o videoyu paylaşması ne kadar doğru bunun hesabını size bırakıyorum.

Diğer bir trend ise dua, namaz!

Kadın geçmiş eşinin arkasına ve namaz kılıp dua ediyorlar. Videonun sonunda sormuş. Bir çiftin ibadetinden daha güzel ne olabilir? Ya da yazmış Allah herkese böyle bir eş nasip etsin falan filan. Eşlerin bu uyumu elbette takdire şayan. Lakin yapılan ibadet kamera için mi yapılıyor yoksa Allah için mi?

Anlayacağınız artık en güzel ibadet şeklimiz kamerayla çekilen olmuş.

Yazıyı sonlandırmadan önce son olarak belirtmeliyim ki, isteyen istediği gibi ibadet edip Yaradan'a karşı kulluk vazifesini yerine getirebilir. İsteyen ineğe tapar isteyen bir sanatçıya. Kimi son peygamber bizim der, kimi sevdiği birini ya da ona ekonomik desteği sağlayanı peygamber olarak görür. Buna karışmak hiç kimsenin haddine değildir. Çünkü ibadetler diğer kullar için yapılmıyor. Cezasını ve mükâfatını verecek olan da yine diğer kullar değildir.

Sayın hocam, iyi hoş diyorsun da sen neyi eleştiriyorsun sabahtan beri?

Benim eleştirim, karşı çıktıkları düzenin kölesi olanlaradır. Buna binlerce isim örnek verilebilir. Ben isimsiz yazayım siz de çevrenizde karşılaştırın:

-Hayatınızın herhangi bir döneminde, çocuklarınızı şeytan işi okullara göndermeyin deyip kendi çocuklarını en iyi okullara gönderen imamla muhakkak karşılaşmışsınızdır.

-Ya da namaz kılmayan dinden çıkar deyip her türlü kul hakkına giren amcaları görmüşsünüdür.

-Kendisinden olmayan herkese KAFİR etiketi yapıştırıp yine aynı şekilde Kâfir icadı olan telefonu kullanan veya arabalara binen az değildir.

Başınızı ağrıtmadan son bir anımla yazıyı sonlandırayım. Bir cuma vakti gittiğim camide oranın imamı, durmadan İsrail üzerinden tüm Avrupa'ya saydırıyordu. Cemaat öyle aşka gelmişti ki imkanları olsa çıkışta cihad edeceklerdi. Cumadan sonra kırtasiyeye uğradım. Baktım hoca da geldi. Elinde özel bir kalem. Mürekkebi bitmiş. Kırtasiyeci şaka yollu bu Yahudi malı dedi. Gavur bu işi biliyor ne yapalım cevabını verdi. Çıkışta da lüks aracına binip gitti. İşte elştiri yaptığım kesim bu. Milleti yokluğa mecbur bırakıp kendileri bolluk içinde yaşıyorlar. Çocuklarını en iyi okullara gönderip milletin çocuğu cehalet içinde bir o yana bir bu yana savrulsun istiyorlar.

Yukarıda da söylediğim gibi, isteyen istediği gibi yaşar hayatını. Buna karışmak kimsenin haddine değildir. Biz sadece sizlerle dertleşiyoruz. Sakın ha kimsenin özel alanına müdahale ettiğimiz yanılgısına düşmeyin. Sorgulayın, araştırın. Sizi sizden başka kimse daha iyi tanıyamaz. Kafir icadı kameralarla hayatınıza yön vermeye çalışanlara, eminim en güzel karşılığı o zaman verirsiniz. Vesselam...