Abdulaziz ALTEKİN / Yazar

Günümüzde en çok yapılan tartışmaların başında gelir yeni nesil! Kimine göre daima sosyal medyaya giriyorlar ve buna bağlı olarak saçma sapan şeylerin altına imza atıyorlar, kimine göre kültürlerini unutup yozlaşıyorlar. İyi de bunun tek sebebi çocuklarımız mı?

Yaradan’ın işine karışmak gibi olmasın ama bence herkes anne – baba olmamalı. Çünkü kendi görevlerini yapmayan anne ve babalar, sadece kendilerine değil çevrelerine de zarar veren çocuklar yetiştirirler. Ve o çocuklar bir gün topluma karışıp herkesin huzurunu bozmaya çalışırlar.

Konumuzdan fazla uzaklaşmadan geri dönecek olursak, burada en büyük suç ailede. Zira çocuklarımıza kültürümüzü aşılamadığımız ve onlara hak ettikleri değeri vermediğimiz için onlar da kendilerini kötülüğün pençesinde buluyorlar. Arkadaş ortamında arıyorlar ailenin veremediği sıcaklığı, sosyal mecrada buluyorlar huzuru ve mutluluğu. Aslında bunlar geçici hevesler olabilir, lakin çocuklarımızın geleceklerine doğrundan etki ediyorlar.

Çocuklarımızın yanlış yola sapmalarının başlıca iki sebebi vardır. Birincisi ailenin umursamaz olması, ikicisi ise ailenin bilgisizliği!

Birinci sebeple başlayalım. Aileler, çocuklarının maddi ihtiyaçlarını karşılamakla üzerlerine düşen görevi yaptıklarını sanıyorlar. Oysa bu çocukların tek ihtiyaçları maddiyat değildir. Maneviyat eksik bırakıldığı için çocuklarımız kendilerini büyük bir boşlukta buluyorlar.

İkinci sebepte ise aileler tamamen bilgisizliklerinin kurbanı oluyorlar. Daha küçük yaşlarda “kıyamet, cehennem gibi kavramlarla tanışan çocuklarımız”,  her din için geçerli olan bir şey bu, “ileriki yaşlarda psikolojileri bozularak ateistliğe sürükleniyorlar.” Çünkü ortada bilgiye dayalı bir eğitimden ziyade ailelerin baskıyla çocuklarına dayattıkları taklidi iman söz konusudur.

Peki, bu sorunların üzerinden nasıl gelebiliriz?

Öncelikle çocuklarımızın özgürlük alanını tamamen hapsetmemeliyiz. Kontrol edebileceğimiz bir mesafede onların kendi kararlarını almaları için birer rehber olmalıyız. Ve unutmamalıyız ki rehberler asla yoldakilerin yolunu değiştirmezler. Onlar sadece yol göstericilerdir. İyiyi ve kötü olanı, kendi tecrübelerimize dayanarak çocuklarımıza zorla değil güzellikle aktararak onları toplumda sorumluluk sahibi birer fert haline getirebiliriz.

Bir diğer yol ise kültürdür. Kültürünü bilerek yetişen çocuklar, geleceği mukayese edebilecek olgunluğa erişiyorlar. Atalarının yaptıklarını iyi veya kötü, öğrenerek kendilerine yeni bir yol haritası çizebiliyorlar.

Yazımın sonunda kültüre biraz daha değinmek istiyorum. Malumunuz, şu ana kadar kültürümüzü çocuklarımıza aktarmada sıkıntılar yaşadık. Çünkü tam olarak bizler de kültürümüzü bilmeden büyüdük. Fakat çocuklarımız için bir fırsat var. 21 Ocak’a kadar başvuruları devam edecek olan Kürtçe seçmeli ders!

Veliler olarak son güne kadar okul yönetimine uğrayarak seçmeli dersin Kürtçe verilmesini isteyebiliriz. Yeterli sayıya erişince ders otomatik açılacaktır. Bu sayede bizim görmediğimiz ve bihaber büyüdüğümüz kültürümüzü çocuklarımız öğrenebileceklerdir.

Umarım çocuklarımız yerine düşünüp onların adına kötü kararların altına imza atmayı bırakıp geleceklerine ışık tutacak işler yapmaya başlarız. Sevgi ve saygılarımla. Kalın Sağlıcakla!..